Neki arheolozi otkrili su dosad nepoznati dio antičkog grada Petre i to bi moglo biti prilično značajno
Otkriven je golemi plato nedaleko središta grada
Arheolozi su pronašli monumentalnu strukturu zakopanu u pjesak koja se nalazi u kompleksu drevnog grada Petre, piše Guardian. Do tog revolucionarnog otkrića došli su zahvaljujući satelitskim snimkama na kojima se jasno ocrtavaju konture masivnog platoa, a posuđe nađeno u blizini novootkrivenog platoa sugerira da bi građevina mogla biti starija od 2.000 godina.
“Ovoj monumentalnoj strukturi ne nalikuje ništa što postoji u Petri”, napisali su znastvenici koji su u svom članku istaknuli da se njihovo otkriće nalazi blizu centra antičkog grada, ali da je začuđujuće nedostupan lokalitet. “Koliko ja znam u Petri ne postoji ništa nalik ovome”, tvrdi Christopher Tuttle, znastvenik koji je u Petri radio proteklih 15 godina.
Satelitske snimke otkrile su položaj platoa
“Znao sam da se tamo nešto nalazi, a prije mene je još barem jedan drugi arheolog pretpostavljao da taj plato postoji”, dodao je. No, ova je struktura dosad ostala nezamijećenom zbog toga što jako nalikuje na terasaste zidove koji su bili uobičajeni za Petru pa stoga nitko nije obraćao pažnju na njih.
Tuttle i njegova ekipa vršili su mjerenja na tlu dok je satelitske snimke proučavala njegova kolegica Sarah Parcak koja se jako iznenadila otkrićem. Tuttleov tim pronašao je u okolici platoa razbijeno posuđe, najstarije koje je u okolici Petre ikad pronađeno pa su zaključili da je struktura koju su proučavali nastala istovremeno s osnutkom Petre.
Drevni trgovački grad
Petru su, inače, izgradili Nabatejci, a danas se nalazi na jugu Jordana. Prije no što su je pokorili i opljačkali prvo Rimljani, a zatim Bizant i Otomani, Petra je bila bogato trgovačko središte. Napuštena je u 7. stoljeću, a ponovo ju je otkrio švicarski istraživač Johann Burckhardt 1812. godine.
Tuttele tvrdi da se u brdima, dolinama i kanjonima koji okružuju Petru nalazi brdo malih svetišta i platformi koje nalikoju onom koje je on otkrio, ali kaže da ni jedno od njih nije toliko masivno. Kaže da se taj plato vjerojatno koristio za razne religijske obrede i političke aktivnosti. “Ali, da budem iskren, zapravo o tome znamo jako malo.”
“Ne razumjemo funkciju svetišta poput ovog jer Nabatejci o njima nisu ostavili nikakvog pisanog traga”, dodao je. “Ali činjenicu da takav momumentalni dodatak nema vizualni kontakst s gradom smatram krajnje zanimljivom”, nastavlja aludirajući na golemo stepenište koje je okrenutu u smjeru suprotnom od grada.
Relativno nepoznata kultura
Nabatejci su, inače, kao i mnogi drugi semitski narodi svoja božanstva prikazivali anikonički. Radi se o stilu koji bogove lišava njihovim ljudskih ili animalnih obilježja koristeći izrezbarene blokove, stele i niše. Često se događalo da bi te niše bile prazni prostori koji bi sami po sebi mogli biti reprezentativni, a kako Tuttle ističe, možda su ih ljudi punili predmetima koje bi nosili sa sobom.
No, zbog neposredne blizine drugim mediterasnkim kulturama Nabatejci su u jednom trenutku preuzeli njihov figuralni stil prikazivanja bogova nalik Zeusu, Afroditi i mnogim drugim grčkim božanstvima.
Nažalost, zasad ne postoje planovi za iskapanje platoa koji je Tuttleov tim pronašao, ali znastvenici se nadaju da će se uskoro namoći potrebna sredstva za nastavak istaživanja.